vrijdag 20 maart 2015

"PORTRET VAN EEN LUIE DOKTER" multimediaproject

kindbruidsjasje: slavinnenarbeid voor huwelijk 9 jarige
 by iRENE B/O arr.
... portret van een luie dokter by Stembaan all rights reserved
HYPOCRATES of AFVINKEN:

...verwaarloosd, beduveld, niet serieus genomen...

Stel je moet op je 68ste medisch gekeurd worden:

Voor je verschijnt, net niet waggelend, een keuringsarts van pak weg, pak mee:
rond 300 pond...
"Zo" denk je dan en onmiddellijk komt dan bij mij het beeld van Maggie de Block (politicus en arts EN opleidingsarts te Vlaanderen op m'n netvlies ... turbo gigantisch, google haar maar eens)

Hele dikke dokters vind ik absoluut NOT DONE: hoe durf je nog over gezondheid en verantwoorde gewichtscontrole met patienten te praten en ADVISEREN
als je zelf kogelrond bent...

Jeugdherinnering:

zes jaar na WO 2: ik moest op kleuterzorg verschijnen met mijn moeder.
verwekt door ouders die geen vlees meer op hun botten hadden en vroeg naar bed gingen om de honger te vergeten : mijn arme vader en moeder...

Tot 2, 3 jaar na het einde van de oorlog in 1945, waren nog heel veel artikelen waaronder levensmiddelen op de bon, dat betekende b.v. dat in 1947 nog 1 sinaasappel per gezin kon worden verkregen via bonnen, ook wol en koffie waren mondjesmaat verkrijgbaar OP de BON.

Goed, mijn moeder deed er alles aan om een beetje van de oorlogsbotten af te komen en maakte 's morgens havermoutpap voor ons met VOLLE melk (magerder melk bestond toen niet) en deed daar een klontje roomboter in met wat bruine suiker. We fietsen elke dag hele enden naar school en in het weekend van Amsterdam naar Castricum en terug op zware fietsen volgestouwd met bagage en proviand. Dik worden was er dan ook niet bij...

Bij de keuring door die GGD kinderarts die zelf ENORM was, echt een vette tante die nog enormer leek door haar stiive witte doktersjas, kreeg mijn moeder van haar te horen: "dat ik mollig aan het worden was: "Wat deden we daaraan?"

Inderdaad, zei mijn moeder, die me oppakte en me woedend begon aan te kleden, maar welke *Duitser
heeft jou ZO vetgemest?
en dat was het einde van de keuring...destijds.

Toen ik onlangs dus moest worden gekeurd en ik de omvang en vooral de verzadigdheid van deze keuringsarts in ogenschouw nam, dacht ik onmiddellijk weer aan dat voorval lang geleden.

De keuringsarts  van onlangs, ook in dienst bij de Amsterdamse GGD (zelfde gebouw: de Achtergracht)
en ook  e n o r m  qua omvang, droeg 'n pikant detail:
een grote niet te vermijden Fatima-hand op zijn volvlezige borst...

Vreemd, heel vreemd  vind ik, in functie als arts, zo'n religieus symbool om je nek
van dergelijke omvang...
GOOGLE: Fatima  beroemd vanwege haar ...wegcijferen ten gunste van haar vader  (EN ook nog t.g.v. haar wettige echtgenoot) en daarom zijn lievelingsdochter werd...althans volgens Google!
Is deze dokter, deze hele dikke dokter anno 2015 dol op onderdanige zichzelf wegcijferende vrouwen? en wellicht ook op onderdanige heel dankbare patienten?


vanwege het bovenstaande

probeer ik er nu achter te komen of het en hij wel koosjer is:

een keuringsarts in gemeentediensttijd die een dergelijk vepletterend onfeministisch symbool draagt. Ooit zag ik de keuringsarts van het UWV prive in een T-shirt met Lonsdale-opschrift...jawel!
Hij, deze keuringsarts, kwam tijdens mijn keuring iets meer dan een seconde achter zijn buro vandaan en keek, nou ja keek... echt HEEL EVEN naar mijn ontblote voeten:... op afstand!
Dat was de hele keuring...!

snel verdient dacht ik zo...

want deze "keuring" kostte mij n.l.`een dikke 180 euro.



*Tijdens de Duitse bezetting waren er mensen die voor een paar centen ,gunsten (o.a. voor voedselbonnen) of simpelweg voor de kick
medeburgers verraadden,
waarmee mijn moeder, die tijdens WO II verzetswerk verrichtte o.a. bij de illegale voedselvoorziening en daarmee enorme persoonlijke risico's nam, maar wilde zeggen dat ze die enorme DIKKE dokter,  zo kort na de oorlog met die mensonterende hongerwinter, buitengewoon ongepast en verdacht vond, en daarom geen enkel
negatief woord over haar dochter's eventuele molligheid duldde uit haar mond en helemaal niet vanwege ons nichtje dat geboren in die hongerwinter onder temperatuur was geraakt direkt na haar geboorte en daar blijvend hersenletsel
aan overhield...

....Als oude liederen weerklinken...

En natuurliijk kwam daar onlangs beeld van:

PORTRET VAN EEN LUIE DOKTER:
INSTALLATIE met tekst en meisjes-bruidskledingstuk
op canvas 150 x 120 cm

met tekst: Ben ik *K3? ...jij mag mij vernielen"?

daarop - hangend wachtend op DE DAG:

een geheel handvervaardigd schitterend bruidsjasje van a tot z handwerk
"voor Fatima, aanstaande bruid: Fatima een meisje van 9...."
gemaakt door volstrekt blauw ingepakte vrouwen:
haar moeder + tantes te Afghanistan.


*K3 was geen vlekkenoplosmiddel maar een Belgische meidengroep die precies op de dag van het afronden van mijn installatie besloot te stoppen....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten